جنبش ملی بلوچستان (بیانام) به مناسبت سالروز آزمایشهای هستهای پاکستان در ۲۸ می ۱۹۹۸ در بلوچستان، در شهر گوتینگن آلمان راهپیمایی برگزار کرد و از طریق تئاتر خیابانی با عنوان «وقتی کوهها گریستند» پیامدها و آسیبهای این آزمایشها را برجسته ساخت. سخنرانان در این گردهمایی گفتند که آزمایشهای هستهای پاکستان نه برای دفاع، بلکه اقدامی خشونتبار علیه ملتی تحت ستم بودند. بهدلیل این آزمایشها، مردم چاغی با تشعشعات، بیماریها و آوارگی مواجه شدند. در آن روز، بدون اجازه مردم بلوچستان، منطقهای حاصلخیز از چاغی به زبالهدانی هستهای تبدیل شد. آنها افزودند که تا امروز، مردم چاغی در هوای آلوده به سموم تنفس میکنند و آب آلوده مینوشند. چاغی اکنون به کانون بیماریهایی تبدیل شده که باعث سرطان و اختلالات ژنتیکی میشود. پاکستان ادعا میکند که چاغی منطقهای بیابانی و غیرمسکونیست، در حالی که ۲۶۹ هزار نفر در آن زندگی میکنند — آنها خانه، مزرعه و رؤیا دارند. این انفجارهای هستهای فقط کوهها را نشکافتند، بلکه زندگیها را درهم کوبیدند. سخنرانان تأکید کردند که ۲۸ می، روز سیاه است. روزی که پاکستان زندگیهای بلوچها را بیارزش دانست و بمبها را در وجود ما دفن کرد — و در همان حال جشن گرفت، در حالی که ملت ما در سکوت رنج میکشید.