دکتر نسیم بلوچ گفته است که مشکل ملت سندی، مانند ملت بلوچ، مسئله حقوق بشر نیست بلکه آزادی ملی است. هیچ مفهومی از حقوق بشر برای مردمان در بند وجود ندارد، زیرا در وضعیت استعمار، صحبت از حقوق تنها یک توهم است.
رئیس جنبش ملی بلوچ (بی ان ام) ای نظرات را در سی و ششمین کنفرانس بین‌المللی سند که توسط کنگره جهانی سندی برگزار شد، بیان کردند.
وی با بیان اینکه امروز مناطق سندی و بلوچ ها در رنج است، گفت: ما ناامید نیستیم. مسیر ملی ما درست بوده و امروز در برابر جهانیان و ملت ما ظلم پاکستان آشکار شده است. وقتی رژیمی به خشونت متوسل می‌شود، این نشانگر آن است که ملت تحت انقیاد، اگرچه به‌ظاهر مغلوب به نظر می‌رسد، در واقع ترس نظامی آن رژیم را شکست داده است. امروز مردم به پا خاسته‌اند، صدای خود را بلند می‌کنند و مقاومت اکنون به بخشی از روان عمومی تبدیل شده است؛ این پیروزی ماست.
رئیس جنبش ملی بلوچ با تأکید بر وحدت عملی در مسیر درست، به جای وحدت در حرف، گفت: ما به فواید وحدت آگاهیم، اما ریشه‌های وحدت ما در عمل ماست. وقتی عمل و هدفمان روشن باشد و در مسیر درست قرار بگیریم، همکاری و اشتراک در دردها و رنج‌ها در میدان عمل تضمین خواهد شد.
وی با رد احتمال یک توافقنامه جدید توسعه با پاکستان، گفت: برخی از سیاستمداران ارشد در تلاش هستند که توهم یک توافقنامه توسعه جدید را ایجاد کنند، شاید این بحث در سند بیشتر مطرح باشد. این یک راه جدید برای حفظ نظام استثماری است، اما ما باید محکم باشیم و مردم خود را متقاعد کنیم که فریب این توهم را نخورند، زیرا تا زمانی که آزادی و استقلال حاصل نشود، هیچ تغییر واقعی در نظام استعمار رخ نخواهد داد.
دکتر نسیم افزود که اشغالگران، کسانی را که خواستار آزادی هستند، دشمنان توسعه می‌نامند اما حقیقت این است که هیچ اشغالگری تاکنون ملت تحت سلطه‌ای را توسعه نداده است. هند یکی از پیشرفته‌ترین جوامع جهان بود؛ چرا تحت استعمار بریتانیا نتوانست توسعه یابد؟
وی گفت اروپا نیز آزادی و توسعه را مجانی به دست نیاورد؛ آن‌ها نیز دوران تاریکی را دیدند و از رودخانه‌های خون عبور کردند. ما باید بلندتر فریاد بزنیم، بیشتر گریه کنیم و بیشتر رنج بکشیم، زیرا دشمن ما بسیار وحشی‌تر است. ارتش دشمن ما یک هیولای متعصب مذهبی است که نسل‌کشی ما را با عنوان یک وظیفه دینی انجام می‌دهد.
وی از سیاستمداران و نویسندگان ملت‌های تحت سلطه خواست که از تأثیرات روانی و فرهنگی اشغالگران رها شوند و افزود: قبل از ایجاد پاکستان، در سند و بلوچستان هیچ اقلیتی وجود نداشت. اگر کسی هندو یا متعلق به دین دیگری بود، شهروندی برابر با دیگران در سرزمین خود به شمار می رفت. امروز تحت تأثیر سیاست‌های پاکستانی، ما آن‌ها را اقلیت می‌نامیم و باید از این رویکرد اجتناب کنیم.
