در شهر لاهه هلند، جنبش ملی بلوچ (بیاِناِم) تظاهراتی را علیه آزمایشهای هستهای پاکستان که در ۲۸ مه ۱۹۹۸ در منطقه چاغی بلوچستان انجام شد، برگزار کرد. این تظاهرات با راهپیمایی اعتراضی آغاز و در برابر سفارت پاکستان خاتمه یافت.
تظاهرکنندگان پلاکاردها و بنرهایی در دست داشتند که بر آنها شعارهایی علیه آزمایشهای هستهای در بلوچستان، اشغال اجباری و نقض حقوق بشر نوشته شده بود. شرکتکنندگان شعارهایی در حمایت از مبارزه آزادیخواهانه و علیه انفجارهای هستهای در چاغی و الحاق اجباری بلوچستان سر دادند.
در این تجمع، مهیم عبدالرحیم رئیس شاخه هلند بیاِناِم، دکتر لطیف بلوچ، واحد بلوچ، عصا بجار، زهره بلوچ و زر خان از جنبش تحفظ پشتون (PTM) سخنرانی کردند.
مردم محلی همچنان از آثار پرتوهای رادیواکتیو رنج میبرند — سخنرانان
سخنرانان گفتند که پس از انجام این انفجارها در منطقه کوهستانی چاغی، سطح پرتوهای رادیواکتیو در خاک، آب و هوا بهطور خطرناکی افزایش یافته است. به گفته آنان، ساکنان محلی هنوز هم از پیامدهای این پرتوها رنج میبرند و موارد بیماریهای پوستی، مشکلات تنفسی، ضعف بینایی و افزایش نگرانکنندهٔ ابتلا به سرطان در آن مناطق مشاهده شده است.
آنان افزودند که ساکنان روستاهای آسیبدیده نه پیش از آزمایشها هشدار یا اطلاعی دریافت کرده بودند و نه پس از آن اقدامی برای سلامت یا بهبود شرایط زندگی آنان صورت گرفته است. بسیاری از خانوادهها به دلیل ترس از آلودگی رادیواکتیو مجبور به ترک منطقه شدند. سخنرانان از اینکه تاکنون هیچ نهاد بینالمللی یا سازمان حقوق بشری تحقیقی علمی، آزاد و بیطرفانه در این زمینه انجام نداده، ابراز تأسف کردند.
انتقاد از سکوت جهانی در برابر اقدامات هستهای پاکستان
سخنرانان همچنین افزودند که در دیگر کشورهای جهان، در صورت انجام آزمایشهای هستهای، تدابیر ایمنی و تحقیقات شفاف در اولویت قرار گرفتهاند اما در بلوچستان نه تنها چنین آزمایشهایی انجام شد بلکه بر اساس برخی گزارشها، پاکستان حتی تسلیحات هستهای خود را نیز در خاک بلوچستان انبار کرده است. اگر در هر زمانی نشت مواد رادیواکتیو رخ دهد، بیشترین آسیب را مردم بلوچ متحمل خواهند شد؛ مردمی که از پیش با بحرانهای اقتصادی، سیاسی و انسانی دست به گریبان هستند.
آنان ضمن انتقاد شدید از نهادهای بینالمللی بهویژه سازمان ملل و آژانس بینالمللی انرژی اتمی، اظهار داشتند که این نهادها در برابر اقدامات هستهای پاکستان سکوت کرده و نه مانعی ایجاد کردهاند و نه تاکنون پاسخگویی خواستهاند.