ژنو – پاکستان ممکن است بتواند به طور موقت استقلال بلوچستان را با تأخیر در حق تعیین سرنوشت آن مسدود کند، اما این کار با هزینه‌های مالی، اخلاقی، سیاسی و اعتباری همراه خواهد بود. یک چیز مسلم است: استقلال بلوچستان نه قابل انکار است، نه باید انکار شود، و در آینده نیز انکار نخواهد شد. این دیدگاه‌ها توسط پیتر تیچل، در پنجمین کنفرانس بین‌المللی بلوچستان (BIC) که توسط جنبش ملی بلوچ (بی ان ام) برگزار شد، بیان شد.
تیچل، وکیل برجسته حقوق بشر در این کنفرانس طرحی جامع برای صلح و تعیین سرنوشت بلوچستان ارائه کرد. او در خطاب به رهبران، فعالان و ناظران بین‌المللی بلوچ، بر ضرورت ارائه یک برنامه روشن و قابل اجرا برای پایان دادن به درگیری‌ها و اشغال بلوچستان توسط پاکستان تأکید کرد.
او با بیان چالش‌های عظیمی که ملت بلوچ با آن مواجه است، به‌جای تمرکز بر مشکلات، بر ضرورت حل آن‌ها تأکید کرد و گفت: «همه ما مشکل را می‌دانیم. آنچه باید روی آن تمرکز کنیم، راه‌حل است.»
پیتر تیچل، با اشاره به تجربه گسترده خود در حمایت از جنبش‌های آزادی‌خواهانه در سراسر جهان، اظهار داشت که آینده بلوچستان در دستان مردم آن است: «حل این مسئله به من یا هیچ فرد خارجی دیگری وابسته نیست.»
او در سخنان خود به منشور آزادی بلوچستان اشاره کرد که برای اولین بار توسط فعالان بلوچ در ژنو مطرح شد و نقشه راهی برای کاهش درگیری‌ها و تضمین استقلال ملی بلوچستان ارائه می‌دهد.
وی افزود: «در صورت ارائه طرحی قابل اعتماد و جامع، احتمال حمایت جامعه جهانی از جنبش بلوچ افزایش خواهد یافت.»
تیچل پیشنهادات خود را برای دستیابی به صلح و خودمختاری در بلوچستان مطرح کرد که شامل آتش‌بس فوری تحت نظارت سازمان ملل، آزادی زندانیان سیاسی و پایان دادن به عملیات نظامی از هر دو طرف بود.
او بر ضرورت باز شدن بلوچستان به روی خبرنگاران، سازمان‌های امدادی و گروه‌های حقوق بشری که در حال حاضر از ورود به این منطقه منع شده‌اند، تأکید کرد.
همچنین پیشنهاد کرد که مطالبات باید شامل بازگشت آوارگان ناشی از جنگ استقلال، بازگرداندن اموال و جبران خسارات آن‌ها باشد.
تیچل سیاست پاکستان در تغییر جمعیت بلوچستان از طریق اسکان غیربلوچ‌ها را محکوم کرد و آن را نوعی «دستکاری نئودموگرافیک» نامید.
یکی از خواسته‌های اصلی روند صلح، برگزاری یک همه‌پرسی تحت نظارت سازمان ملل است که به مردم بلوچستان فرصت می‌دهد آینده خود را تعیین کنند؛ از جمله امکان استقلال که در منشور سازمان ملل گنجانده شده و باید توسط رهبری بلوچ مورد بحث قرار گیرد.
تیچل در ادامه سخنرانی خود، دیدگاهش را درباره یک بلوچستان مستقل، مبتنی بر اصول عدالت اجتماعی، برابری و دموکراسی بیان کرد. او تأکید کرد که در بلوچستان مستقل، حقوق بشر باید برای همه شهروندان تضمین شود، از جمله حقوق برابر برای زنان، که در منطقه‌ای تحت سلطه نظام‌های پدرسالارانه و قبیله‌ای، نابرابری با آنان بسیار ریشه‌دار است.
او پیشنهاد اصلاحات در حقوق مالکیت را مطرح کرد و گفت که همه شهروندان بلوچ باید سهمی در مالکیت زمین داشته باشند، تا اختلافات گسترده در ثروت و توزیع زمین کاهش یابد.
پیتر تیچل همچنین بر لزوم توزیع مجدد عادلانه ثروت و قدرت تأکید کرد و گفت منابع بلوچستان باید نه تنها به نفع نخبگان کوچک، بلکه برای کل جمعیت به کار گرفته شود.
او قویاً از ایجاد یک دولت سکولار حمایت کرد که در آن همه ادیان طبق قانون از وضعیت برابر برخوردار باشند و هیچ دینی بر دیگری برتری نداشته باشد.
وی تأکید کرد که بلوچستان دموکراتیک باید به آزادی بیان، اعتراض و مطبوعات آزاد، مطابق با استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر، احترام بگذارد.
در پایان، وی خواستار تشکیل کمیسیون تحقیق در مورد دستگیری‌ها و مفقودی های غیرقانونی شد و گفت: «این‌گونه تحقیقات عدالت را برای قربانیان و خانواده‌هایشان به ارمغان می‌آورد.»
وی همچنین از رهبران بلوچ خواست تا پرونده خود را با یک برنامه روشن و قابل‌اجرا به جامعه جهانی ارائه دهند.
او با مقایسه مبارزات بلوچ‌ها و سایر جنبش‌های تاریخی گفت که موفقیت ویتنام در مقابله با اشغال ایالات متحده نشان می‌دهد که حتی یک جمعیت کوچک و مصمم می‌تواند بر یک دشمن قدرتمند پیروز شود. “دیوید می‌تواند جالوت را شکست دهد.”
او افزود که مانند همه مردم، بلوچ‌ها نیز حق تعیین سرنوشت دارند.
او قاطعانه گفت که پاکستان می‌تواند به تأخیر در استقلال بلوچستان ادامه دهد، اما باید بهای سنگینی بپردازد. جهان در حال نظاره است و نمی‌توان استقلال بلوچستان را برای همیشه انکار کرد.
پیتر تیچل از سال 1967 مدافع حقوق بشر، دموکراسی و عدالت جهانی بوده است. او بیش از یک دهه است که از حامیان سرسخت جنبش استقلال بلوچ بوده است و از طریق بنیاد پیتر تیچل به مبارزات حقوق بشر در بریتانیا و در سطح بین‌المللی ادامه می‌دهد.
