ژنو: بلوچستان صرفاً یک قطعه زمین نیست، بلکه گورستانی از امیدها و زندگی های از بین رفته است که در آن بشریت به طور مداوم نقض می شود. این اظهارات در پنجمین کنفرانس بین المللی جنبش ملی بلوچ (بی ان ام) درمورد بلوچستان بیان شده اند.
“برنامه های ژنو در سپتامبر 2024 بی ان ام” از 16 سپتامبر تا 18 سپتامبر در ژنو برگزار می‌شود. بی ان ام به طور منظم “کنفرانس بین‌المللی بلوچستان” را برای جلب توجه جهانی و حمایت از آرمان های ملت بلوچ سازماندهی می‌کند. این کنفرانس پنجم به عنوان یکی از ویژگی های کلیدی فعالیت های حزب در ژنو گنجانده شد. در این رویداد طیف متنوعی از افراد از کشورهای مختلف و فعالان بی ان ام شرکت کردند.
موضوع اصلی کنفرانس روشن کردن نقض حقوق بشر و استثمار بلوچستان توسط همکاری چین و پاکستان و ارائه این موضوع به پلت فرم سازمان ملل بود. علاوه بر این، مبارزات مستمر بلوچستان برای استقلال و وضعیت وخیم حقوق بشر در منطقه موضوعات اصلی گفتگو بود.
با وجود ظلم و خشونت مداوم رژیم، ملت بلوچ همچنان در حال مقاومت است.
این برنامه در سه جلسه تنظیم شد. سخنرانان جلسه اول شامل یوسف بلوچ، فعال تغییرات اقلیمی بود. جعفر میرزا، کاندیدای دکترا در کینگز کالج لندن، حبیب الرحمان، سخنگوی سابق حزب ملی مردم جامو و کشمیر، فضل الرحمن افریدی، رئیس دیپلماسی بین المللی و امور خارجی کمیته اروپایی جنبش حمایت از پشتون ها (PTM)؛ و دکتر لاخو لوهانا، دبیر کل کنگره جهانی سندی بودند.
سخنرانان در این نشست چالش های متعددی را که بلوچستان و ملت بلوچ با آن روبرو هستند را برجسته کردند. با وجود سرکوب و خشونت رژیم، ملت بلوچ همچنان به مقاومت و بلند کردن صدای خود برای حقوق خود ادامه می دهد. بلوچستان از سکوت در برابر ظلم امتناع می ورزد و مبارزه آن هم در سطح منطقه و هم در سطح بین المللی در حال به رسمیت شناخته شدن است. در حالی که این اولین ظهور جنبش ملی بلوچ نیست – این پنجمین ظهور است – تکرار فعلی به طور قابل توجهی با جنبش ملی بلوچ متفاوت است. گذشته جنبش امروز با مشارکت عمومی گسترده تر و رهبری متنوع تر مشخص می شود. مردم از هر جنس و سنی فعالانه درگیر هستند و جنبش ملی بلوچ را واقعاً فراگیر و جهانی می کنند.
“تعداد واقعی مفقودی های اجباری بسیار فراتر از ارقام تایید شده توسط دولت است.”
در بخش دوم کنفرانس، سخنرانانی از جمله افراسیاب خطک، رهبر جنبش ملی دموکراتیک (NDM). جان مک دانل، نماینده حزب کارگر بریتانیا؛ ندا کرمانی، دانشیار جامعه شناسی دانشگاه علوم مدیریت لاهور. ایمان مزاری، وکیل برجسته حقوق بشر و دکتر جنیفر فیلیپا اگرت، مدافع حقوق بشر به صورت آنلاین شرکت کردند.
سخنرانان تاکید کردند که ارتباطات در بلوچستان به شدت محدود شده است. وضعیت بلوچستان به ندرت در رسانه های پاکستان پوشش داده می شود و بسیاری از مردم به اینترنت دسترسی ندارند و آنها را از شرایط واقعی منطقه بی اطلاع می کند. یکی از مسائل کلیدی مفقودی اجباری است و پاکستان هیچ قانون مشخصی برای رسیدگی به این بحران ندارد. اگرچه برخی از اعضای پارلمان پاکستان تلاش کردند پیش نویس قانونی در مورد مفقودی اجباری ارائه کنند، این پیش نویس به طرز مرموزی ناپدید شد.
آنها خاطرنشان کردند: “اگر دولت ادعا می کند که تنها 8436 نفر مفقود شده اند، می توانیم با خیال راحت فرض کنیم که تعداد واقعی بسیار بیشتر است، زیرا دولت علاقه ای به پاسخگویی نمایندگان خود برای این جنایات نشان نمی دهد.” تعداد گزارش شده فقط نشان دهنده مواردی است که خانواده ها توانسته اند به کمیسیون تحقیق برسند، در حالی که بسیاری دیگر به دلیل فشار دولت سکوت کرده اند. مفقودی اجباری افراد تنها به بلوچستان محدود نمی شود. این جرم همچنین در سند، پنجاب و کشمیر تحت مدیریت رژین پاکستان رخ می دهد. با این حال، بلوچستان و پختونخوا شدیدترین مناطق آسیب دیده هستند.
رژیم آزادی جوانان ما را محدود می کند و آنها را تروریست می خواند.
در سومین و آخرین بخش جلسه دکتر نسیم بلوچ، رئیس جنبش ملی بلوچ (BNM); تاریخ نگار نامدار دکتر نصیر دشتی; روزنامه نگار ایتالیایی فرانچسکا مارینو؛ و آنهلینا مدافع حقوق بشر صحبت کردند.
سخنرانان تاکید کردند که بلوچ ها با یک دشمن منحصر به فرد روبرو هستند زیرا پاکستان تنها کشوری در تاریخ است که به ظاهر از دست یک قدرت استعماری قدرتمند مانند امپراتوری بریتانیا آزاد شده است اما در حقیقت ایدئولوژی پاکستان در لندن ایجاد شده است نه از سرزمین هایی که اکنون دولت پاکستان را تشکیل می دهند. این کشور منحصر به فرد است زیرا زبان ملی این آن زبان هیچ شخص یا نهاد ملی در پاکستان نیست و زبان ملی آن از شمال هند آورده شده است و تنها کشور در جهان است که دانشمندان آن معتقدند که این کشور هدیه ای از طرف “الله” می باشد.
سخنرانان به موضوع نگران کننده ممنوع الخروج کردن فعالان در بلوچستان نیز پرداختند. فعالانی که مردم را به طور مسالمت آمیز علیه بهره برداری از منابع و مفقودی اجباری افراد بسیج می کنند، هدف قرار می گیرند زیرا رژیم پاکستان مانند هر نهاد نظامی، از بسیج توده ای هراس دارد. با ممنوع الخروج قرار دادن فعالان رژیم پاکستان عملاً آنها را به عنوان تروریست های اعلام نشده و محکوم نشده- می شناسد. تحت این سیستم، دولت بر حرکات آنها نظارت می کند و می تواند از آنها بخواهد که هر هفته یا ماهانه به نزدیکترین ایستگاه پلیس گزارش دهند. این آزادی جوانان را محدود می کند و در عین حال آنها را تروریست می خواند.
شلی بلوچ و ایمان بلوچ مدیریت کنفرانس را بر عهده داشتند و در پایان، فهیم بلوچ، هماهنگ کننده بخش خارجی بی ان ام از شرکت کنندگان و سخنرانان قدردانی کرد.
