جنبش ملی بلوچ (بیانام) به مناسبت هفتاد و هفتمین سالگرد اشغال بلوچستان توسط پاکستان، در هانوفر آلمان تظاهرات و راهپیمایی برگزار کرد. اعضای بیانام با نمایش پلاکاردها و سر دادن شعارها، وضعیت کنونی بلوچستان را برجسته کردند و درباره شرایط بحرانی این سرزمین سخن گفتند. آنان بازداشت ماهرنگ، بیبگر، بیبو و دیگر رهبران زندانی را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری آنان شدند.
در این تظاهرات، شرحسن، ندیم سلیم، صادق سعید و رحمان بلوچ سخنرانی کردند.
سخنرانان تأکید کردند که بلوچستان یک سرزمین اشغالشده است که پاکستان در ۲۷ مارس ۱۹۴۸ با استفاده از زور و فریب آن را به اشغال خود درآورد. از آن زمان، ملت بلوچ همواره با ظلم و ستم مواجه بوده، اما هرگز این اشغال را نپذیرفته و به مقاومت برای آزادی خود ادامه داده است.
آنان سرکوبهای اخیر در شال، مفقودی های اجباری، و حمله نیروهای پاکستانی به تحصن خانوادههای مفقودین اجباری در ۲۲ مارس در جاده سریاب را به شدت محکوم کردند. در این حمله، سه نفر به شهادت رسیدند و دهها نفر زخمی شدند، در حالی که نیروهای دولتی مانع انتقال مجروحان به بیمارستان شده و به اموال عمومی آسیب رساندند. سخنرانان این اقدام را نمونهای آشکار از تروریسم دولتی دانستند.
در ادامه، سخنرانان به تاریخ بلوچستان اشاره کردند و گفتند که مبارزه برای آزادی از حمله بریتانیا در سال ۱۸۳۹ و شهادت خان بلوچ، مهراب خان، آغاز شد. در ۱۱ اوت ۱۹۴۷، بریتانیا استقلال بلوچستان را اعلام کرد، اما پاکستان با فشارهای دیپلماتیک و توطئهها در صدد اشغال آن برآمد. در دسامبر ۱۹۴۷، پارلمان بلوچستان با اکثریت قاطع، پیوستن به پاکستان را رد کرد و بر حفظ استقلال خود تأکید نمود. با این حال، در ۲۷ مارس ۱۹۴۸، پاکستان با حمله نظامی بلوچستان را اشغال کرد.
سخنرانان خاطرنشان کردند که ملت بلوچ، ۲۷ مارس را به عنوان روز سیاه گرامی میدارد و همچنان به مقاومت برای آزادی خود ادامه میدهد. آنان از جامعه جهانی خواستند که در برابر ظلم پاکستان سکوت نکند و از مبارزه ملت بلوچ برای استقلال حمایت نماید.