دکتر نسیم بلوچ، رئیس جنبش ملی بلوچ (بیاِناِم) در واکنش به تنشهای اخیر میان هند و پاکستان اظهار داشت که این درگیری صرفاً اختلافی بین دو دولت نیست بلکه ادامهای از آن فاجعه تاریخی تقسیم هند است که پیامدهای آن هنوز هم بر بلوچستان و سراسر منطقه سایه افکنده است. تقسیم هند باعث نابودی همیشگی دولتهای تاریخی، ملتها و چشماندازهای صلح و ثبات پایدار در منطقه شد. در نتیجه، این منطقه پیوسته با فضای جنگی، چه گرم و چه سرد، مواجه بوده است.
وی افزود، آنچه در میان حملات محدود و مبهم هند علیه پاکستان، اعلام آتشبس و هیاهوی پیروزی و شکست نادیده گرفته میشود این واقعیت مهم است که ملتهای بلوچ، پشتون، سندی و کشمیری موضعی روشن گرفتهاند: این جنگ میان حکومت پنجابی پاکستان و دولت هند است و ملتهای تحت اشغال در آن دخیل نیستند.
دکتر نسیم بلوچ گفت اگر هند واقعاً خواهان صلح پایدار، توسعه پایدار و پایان همیشگی تروریسم پاکستانی در منطقه است باید تنها بهجای تکیه بر عملیات نظامی محدود با درک دینامیکهای اساسی سیاسی منطقه، جایگاه ملتهای تحت اشغال، و توازن منطقهای، یک نقشه شفاف و جامع تدوین کند. بدون تحلیل دقیق و روشن سیاسی ـ نظامی، دولتی مانند پاکستان که دارای سلاحهای هستهای و سرشار از ایدئولوژی افراطگرایانه است، تنها با حملات محدود تضعیف نخواهد شد.
وی افزود، طرح لرد مونتبتن خنجری است که هنوز هم در سینه شبهقاره فرو رفته و همچنان خون از آن جاریست. تا زمانی که این ظلم و اشتباه تاریخی پذیرفته نشود، تحلیل صحیح وضعیت کنونی و یافتن راهحل ممکن نخواهد بود. پاکستان یک دولت غیرطبیعی است که بر پایه ایدئولوژی نفرت و برنامههای استعماری بر سرزمینهای ملتهای تاریخی بنا شده است. دولتی که تمام منابع خود، از جمله سلاحهای هستهای، را در اختیار یک ارتش افراطگرا قرار داده، تنها تهدیدی برای هند نیست بلکه خطری دائمی برای کل منطقه و صلح جهانی محسوب میشود.
او ادامه داد، حمله تروریستی در پَهَلگام که با پشتیبانی دولت پاکستان انجام شد و طی آن بیگناهان قتلعام شدند، ادامه همان سیاستی است که در آن تروریسم محور استراتژی داخلی و خارجی پاکستان است. این کشور یک پرورشگاه منظم تروریسم است و در سطوح دولتی از این تروریسم بهلحاظ مالی، ایدئولوژیک و نظامی پشتیبانی میشود. حتی در مواردی که نزدیکترین افراد به تروریست جهانی، مولانا مسعود اظهر کشته میشوند، رهبران ارتش پاکستان با شرکت آشکار در مراسم خاکسپاری آنها، این پیام را میدهد که روند تروریسم دولتی همچنان ادامه خواهد داشت.
رئیس بیاِناِم تصریح کرد که هیچ راه عملی برای پایان تروریسم در منطقه، برقراری صلح و ثبات، و توسعه پایدار وجود نخواهد داشت مگر آنکه اشتباهات تاریخی سیاسی ۱۴ اوت ۱۹۴۷ پذیرفته شوند، تضادهای ساختاری دولت غیرطبیعی پاکستان بهطور جدی تحلیل شوند و جایگاه تاریخی، هویت ملی و مبارزه آزادیخواهانه ملتهای تحت اشغال، بهویژه بلوچستان، بهطور رسمی و علنی به رسمیت شناخته شود. این تنها راهی است که میتواند منطقه را از جنگ دائمی، تروریسم و بیثباتی نجات داده و آن را بهسوی آیندهای صلحآمیز، متعادل و پیشرفته سوق دهد.